ابری که می بارد و بی هیچ انتظاری می رود!

پرستاری شغلی است که تا عاشق نباشی نبض تپنده هر بیمار، لبخند بر لبانت جاری نمی سازد. پرستاران، نماد گذشت و ایثارند و بهترین خاطره هر یک از آنها، بازگشت به حیات و فرصت دوباره بیماران است.

سلیمان نارویی، محقق و پژوهشگر و پرستار برگزیده کشوری در بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان است. وی کارشناس پرستاری را در سال ۱۳۷۸ از دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، کارشناس ارشد آموزش پرستاری گرایش داخلی جراحی را در سال ۱۳۸۹ از دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان و در سال ۲۰۱۶ موفق به اخذ مدرک دکترا از دانشگاه اقاخان کراچی – پاکستان شد.
همچنین در سال ۱۳۸۸ در دومین جشنواره علمی پژوهشی پرستاری به عنوان مترجم برتر کشور، در سال ۱۳۹۳ بعنوان پژوهشگر برتر سازمان تأمین اجتماعی و در سال ۱۳۹۲ بعنوان پرستار برگزیده کشوری انتخاب شد.

وی تاکنون چاپ ۳ عنوان مقاله ISI، هشت مقاله در مجلات داخلی و تألیف و ترجمه بیش از ۷۸ جلد کتاب در حوزه پرستاری و پزشکی را در کارنامه خود دارد. چندین دوره رئیس و عضو هیات مدیره نظام پرستاری زاهدان بوده‌است. در چهارمین دوره انتخابات نظام پرستاری نیز حائز بیشترین آرا در حوزه زاهدان شده است و از بدو تاسیس سازمان نظام پرستاری تا کنون بمدت ۱۴ سال عضو هیات مدیره نظام پرستاری زاهدان بوده است. وی همچنین بعنوان مدرس بالینی دانشکده پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان از سال ۱۳۷۸ تا کنون تدریس می نماید و مربی امداد و نجات ثابت هلال احمر نیز می باشد.

نارویی درخصوص علاقه خود به شغل پرستاری می گوید: این شغل علاوه بر توان جسمی و صبر و تحمل، نیاز به عشق دارد. با وجود مشکلات و سختی هایی که شغل پرستاری دارد، بزرگترین شیرینی این کار، بهبود سلامت جسمی و روحی بیماران است که تمام سختی ها را مرتفع می کند.

– از وی سؤال می کنم اگر یکی از نزدیکان شما در بیمارستان بستری شود آیا رفتار متمایزی با او در پیش می گیرید ؟
بنده همیشه با روی گشاده و لب خندان در بالین بیمارانم برای خدمت رسانی و تعهد کاری ام حاضر می شوم و واقعا برایم فرقی نمی کند این بیمار از بستگان من هست یا یک فرد غریبه. یکی از خصوصیات بارز شغل پرستاری این است که بدون توجه به رنگ پوست، نژاد، دین، مذهب، جنس و سطح تحصیلات بیماران، مراقبت یکسانی برای افراد جامعه انجام شود و این یکی از هزاران جنبه ی زیبای شغل پرستاری است که آن را از سایر مشاغل متمایز ساخته و معنویت و قداست بیشتری به این حرفه بخشیده است.

– دلیل شما برای انتخاب رشته و شغل پرستاری چه بوده است؟
از همان دوران کودکی به جهت مراجعاتی که به بیمارستان داشتم، شیفته ی لباس سفید و زیبایی کار پرستاری شدم و همیشه خودم را در این جایگاه تصور می کردم. بالاخره به این آرزو رسیدم و الان با افتخار می گویم که یک پرستارم و از انتخاب خود بسیار خرسندم. خداوند را بابت عطا نمودن این نعمت بزرگ شاکرم.

– ذهنیت عموم مردم در مورد پرستاری یک شغل توام با سختی است اگر ممکن است در خصوص مشکلات حرفه ی پرستاری توضیح بفرمائید؟
خیلی از افراد جامعه معنویت شغل پرستاری و اینکه از بیمارشان پرستاری می شود تا بهبودی خودش را به دست بیاورد، می بینند و پرستاران را با القاب معنوی، مهربانی، سخت کوشی، شب زنده داری و فرشته گانی در لباس سفید تصور می کنند. اما اکثریت افراد جامعه نسبت به اینکه پرستاری یک رشته ی آکادمیک دانشگاهی است، شناخت کافی ندارند و به نظرم باید از طریق رسانه های جمعی (رادیو، تلویزیون)، روزنامه های کشوری و محلی و تریبون ها به بررسی و شناخت ابعاد مختلف پرستاری پرداخته شود و این شغل را آنطور که شایسته ی آن است به جامعه بشناسانند. ساخت و پخش سریال پرستاران از شبکه ملی، یکی از کارهای خوبی است که اخیرا در رابطه‌ با شناساندن ابعاد مختلف رشته ی پرستاری به جامعه صورت گرفته و افزایش متقاضی رشته پرستاری در کنکور سراسری امسال گواه خوبی از آگاهی افراد جامعه از پرستار و پرستاری است.

– معیارهای انتخاب شما به عنوان پرستار نمونه کشور چه بوده است؟
بنده علاوه بر کار بالین و تدریس در دانشگاه، به دنبال انجام پروژه های تحقیقاتی و تالیفات کتب حوزه درمان (علوم پزشکی، پرستاری) نیز بودم و از سال ۱۳۷۴ تاکنون در این حوزه ها فعالیت داشته ام. شاید یکی از دلایل انتخاب اینجانب به عنوان پژوهشگر برتر سازمان نظام پرستاری و سازمان تامین اجتماعی، به خاطرحجم بالای تالیفاتم بوده که در کشور منحصر به فرد بوده است. از دوستان و همکاران گرامی تقاضا دارم که در کنار کار سخت بالین و مشکلات زندگی شخصی، زمانی را هم برای انجام مطالعه و کار تحقیقاتی اختصاص بدهند تا بتوانند خدمات بهتر و علمی تری به بیماران ارائه دهند. سخت است اما شدنی…

– به حجم بالای تالیفاتتان اشاره کردید. جنابعالی تالیف و ترجمه بیش از ٧٨ جلد کتاب در حوزه پرستاری و پزشکی را در کارنامه علمی خود دارید. با وجود سختی ها و مشغله های کاری تان، چطور به این موفقیت دست یافتید؟
اتفاقا از همین خصلت سخت بودن کار پرستاری که انسان را مقاوم و آبدیده می کند، به همراه صبر و حوصله، مدیریت زمان و تلاش مضاعف، استفاده کردم تا بتوانم زمانی را برای مطالعه و تحقیقات در زندگی کاری و خانوادگی خود داشته باشم و از این فرصت به نحو احسن در جهت آموزش، تالیفات و تحقیقاتم استفاده کردم. امیدوارم که بتوانم هر روز بیشتر از قبل این راه دشوار را طی کنم و این امر میسر نمی شد مگر با حمایت دوستان و همکاران عزیزم که همواره در سخت ترین لحظات کاری و تحقیقاتی کنارم بودند.

– از تجربیات کاری وخاطرات تلخ و شیرین خود در طول این سالها بگوئید؟
به نظر من کل دوران پرستاری، آمیخته با خاطرات خوش بهبودی و به ندرت خاطرات ناگوار و ناراحت کننده ای است که علیرغم تمام تلاش پزشکان و پرستاران در مراقبت از بیمار، مشیت الهی تقدیر دیگری را برای بیمار رقم می زند و همه تسلیم به امر پروردگار مهربان می شویم. اینکه بیماری دردش کم می شود، مراقبت پرستاری موثری می گیرد و با پایان بیماری اش یک دعای عاقبت بخیری در حق پرستارش می کند، بهترین هدیه و لذت و خاطره ی خوشی است که اثرات آن برای سالیان سال در موفقیت کار و زندگی پرستاران همراه است.

– سخن آخر ؟
اگر توانستم گامی هرچند کوچک، در راه تحقیقات رشته پرستاری برای آموزش و بکارگیری هرچه بهتر این آموزه ها در بالین و بالطبع اثرات مراقبت بهتر آن برای ارتقاء سطح سلامتی هم میهنانم بردارم، اول از همه مدیون حمایت خانواده ام و بعد تشویق و حمایت های بی دریغ جناب آقای دکتر اباذری مدیر محترم درمان تامین اجتماعی استان سیستان و بلوچستان هستم که همواره در این راه سخت در کنارم بودند و بنده از راهنمایی های ارزنده و کارشناسانه ی ایشان در انجام امورات محوله همیشه برخوردار بودم. جا دارد همین جا از ایشان و سایر همکاران مجموعه، کمال تشکر و قدردانی خودم را اعلام نمایم. همچنین تشکر ویژه از همکاران محترم اداره کل روابط عمومی سازمان تامین اجتماعی بابت انجام این مصاحبه را دارم.

گفتگو: هنگامه محب ربانی